إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • دولت اسلامی‌(داعش) دوگانه گمراه‌کننده‌ای میان دیکتاتوری و افراط‌گرایی را عرضه می‌کند. تونس ثابت کرده است که راه بهتری هم هست.

    کشورهای بسیاری با این پرسش روبرو هستند که چگونه با گروههای تروریستی به مانند داعش مقابله کنند. در گاه اول اما اثبات شده است که تمرکز بر روش مقابله نظامی بی‌نتیجه است. تلاش برای جمع کردن بساط گروهی که خود را دولت اسلامی نامیده است با بمباران و یا محدود کردنشان، با افزایش توان نیروهای نظامی، امنیتی در محل‌های عملیاتی آنها با توجه به توان عظیم مالی این گروه با موفقیت‌های بسیار کمی همراه بوده و در واقع بی نتیجه بوده است.

  • شیخ راشد غنوشی عضو شورای مرکزی اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان و رهبر جنبش النهضه در تونس در گفت‌وگویی با روزنامه‌ی التجدید تأکید کرد پیروزی‌های ناشی از تجربه‌ی انتقال دموکراتیک در تونس ستودنی و در عین حال در معرض تهدید است. وی با ذکر این نکته که حکومت به تنهایی می‌تواند عوامل تهدید را شناسایی کند خاطرنشان کرد خطراتی که در کمین تونس نشسته است

  • بیش از یک قرن است که در محافل اسلامی سخن از میزان قابلیت اسلام برای اصلاح و توسعه به میان می‌آید؛ مشابه‌‌ همان اصلاحاتی که مسحیت در قرن پانزده و شانزده میلادی با آن روبرو شد و آن را از گذشته به زمان حال رساند، از آسمان به زمین فرود آورد و به ابزاری تبدیل کرد که توانست با مدرنیته تعامل کند.
    مسحیت اساساً از تغییرات روز تأثیر و تأثر می‌پذیرفت بدون اینکه به طور جدی به مؤسسه‌های دینی و شیوه‌ی تجزیه و تحلیل و میراث سنتی آن پایبند باشد.

  • غنوشی: تجربه‌ی تونس ثابت کرد که هزینه‌ی حمایت از کودتا و‌‌ رها کردن بهار عربی به مراتب بیشتر از صبر بر اراده‌ی ملت‌هایی است که به دنبال راه‌ حل‌های درونی برای خروج از بن‌بست‌های داخلی و گذر از اختلافات می‌گردند. این تفکرات غالبا نتیجه‌ی بی‌تجربی و ناپختگی نخبگان سیاسی است که به وقت زیادی نیاز دارند تا پس از دهه‌ها حاکمیت استبداد با ساز و کارهای دموکراتیک عادت کنند. تجربه‌ی تونس برای کسانی که نسبت به اهداف اسلام‌گرا‌ها تردید داشتند ثابت کرد که هیچ تعارض و تضادی بین اسلام و دموکراسی وجود ندارد.

  • سکولاریسم شامل اقداماتی اجرایی برای بازگرداندن وحدت به جامعه‌ای بود که در اثر درگیری‌های مذهبی از هم گسیخته بود. این‌جا سؤالی مطرح می‌شود و آن اینکه آیا ما هم‌اکنون به سکولاریسم به عنوان راه‌حل‌های اجرایی نیازمندیم؟ چه بسا مهم‌ترین ایده‌ی سکولاریسم و چکیده‌ی این اقدامات، ایده‌ی بی‌طرفی حکومت در قبال مذاهب و ادیان و عدم دخالت در معتقدات مردم است. زمینه‌ی کاری حکومت گسترده است اما دین مجال خاصی دارد. در تعریف عملی سکولاریسم تا این‌جا توافق وجود دارد با اینکه ارتباط آن با دین مورد اختلاف است. 

  • درود بر مجلس مؤسسان تونس از رئیس مجلس و اعضایی که با وجود حملات ناجوان‌مردانه و تخریب آنان از سوی عناصر ضد انقلاب، قانون اساسی پرمحتوایی را تنظیم کردند تا مردم تونس بهترین آرمان‌های خود را در آن بیابند و قطار تونس بر روی ریل دموکراسی قرار گیرد. رحمت خدا بر شهدای انقلاب تونس و درود بر مجروحان و زندانیان عقیدتی و آوارگان و تمام کسانی که سنگی به سوی دیکتاتوری پرتاب کرده‌اند.

  • کمتر پیش می‌آید که بشریت آن گونه که درباره‌ی نلسون ماندلا قهرمان مبارزه با تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی عمل کرد، به تعظیم و بزرگ‌داشت یکی از رهبران جهان بپردازد که در دین و فرهنگ و‌نژاد با او تفاوت دارد. 

    در حین شرکت در جشنواره‌ی یکصدمین سال سرنگونی رژیم آپارتاید ایشان را در حالی می‌دیدم که در غرق در عشق و محبت مردم بود؛ ده‌ها هزار نفر از سراسر کره‌ی خاکی به این جمهوری نوپا آمده بودند